Een plek waar altijd precies is wat je nodig hebt. De Adelbertusakker is ook de plek waar we graag even neerstrijken, de rust is erg aantrekkelijk en onlangs ontdekte we zelfs weer iets nieuws. Er is een schattig kabouterhuisje met een laddertje en postraampje. We hadden er al eens naar gezocht maar natuurlijk straal langs gekeken. Of het kleine bewonertje heeft net zijn intrede gedaan, dat verhaal moeten we nog achterhalen. De verzorging van de Akker wordt gedaan door enthousiaste vrijwilligers. Hun liefde is altijd merkbaar aan de kleine details die opvallen als je er vaker komt. Cor Butter, Mireille Dosker, Fred Houtenbos, Tineke Roozen en Niek Stuifbergen komen allemaal uit de omgeving. En Fred heeft tussen al het graven door nog tijd gevonden om het Sufi- stempelkastje op te hangen. Toen we zagen wat voor een ereplekje hij gekregen had, vielen onze monden open. Ook de daarop volgende pelgrims hadden dezelfde reactie. Stomverbaasd en enorm dankbaar zijn we met een stempel- plek op de Adelbertusakker. Het logboek krijgt door de herhaling ook een leuk karakter. Zo lees je telkens weer wie er zo gepasseerd is. Je kunt het vinden links van het altaar in het kleine bidkapelletje met het bidkrukje ervoor. Tweede Kerstdag kregen we zelfs van niemand minder dan Cor Butter zelf de eerste stempels, met koffie en gebak. Een beter kerstcadeau konden we niet bedenken. Wie had dat ooit gedacht, dat herhaling zoveel meer meebrengt dan we zelf hadden kunnen voorzien.
Recente reacties