Een spoor van gebreide hartjes. Hoe lief is dat! Reeds twee breiwondertjes nemen deel aan de Drie bronnen pelgrimsroute, waar ik dagelijks warmte van ontvang is de sjaal van Gerda en de lieve Oma-hartjes van Marleen. Een spoor om de weg te vinden langs de drie bronnen route en de kleinkinderen van Oma Marleen, die dan gelijk weten dat oma daar geweest is. Ze zijn er in verschillende kleuren en hebben al heel wat regenbuien doorstaan. Ook Gerda liep, toen de winkels nog open waren, prompt tegen de goede wolbolletjes aan. Precies in de kleuren van Sufi, groen, zwart en wit. Dus als je alles aan elkaar breit loop ik nu dus met een heerlijk warme sjaal de gebreide hartjes van Marleen te bewonderen. Er is zelfs nog dieper over nagedacht. De sjaal bestaat ook nog uit precies veertig strepen precies zoals de pelgrimage. Het geheim van de hartjes moet ik nog ontdekken; misschien kunnen ze wel veertig dagen tegen regen of zijn het veertig breisteekjes. Soms moet je echt goed kijken voordat het breiwerk zich openbaart.
Recente reacties