Zonder de komst van het coranavirus zou ik nu verslag geven van mijn belevenissen op de trail.
Starend naar een kaartje van de trail, boven mijn bureau, vraag ik mij af of ik een citaat voor de geest kan halen van de soefitraditie. Ik loop naar mijn boekenkast. Ze staan er nog: een aantal werkjes van meer dan veertig jaar terug. Nog voor ik een werkje ter hand neem valt mij de volgende uitspraak te binnen:
O, God
Als ik U aanbid omwille van de angst voor de hel, gooi mij dan in de hel
Als ik U aanbid uit verlangen naar het paradijs, ontzeg mij dan het paradijs.
De naam van de auteur ontsnapt mij. Ik ga op zoek en duik in The way of the sufi van Idries Shah. Deze schrijver droeg met zijn populaire werken, vanaf de jaren zestig bij tot het bekendmaken van de soefiwijsheid bij het grote publiek. In het hoofdstuk solitaire bezinningsthema’s, gegeven door soefileraren aan hun leerlingen voor individuele studie, vind ik de uitspraak terug en de naam aan wie zij wordt toegeschreven met name Rabia van Basra, overleden in 801. Deze beroemde vrouwelijke soefi, stond bekend om haar verbazingwekkende vaardigheid om door te dringen naar de kern van elk spiritueel probleem. Dat kan ik volmondig beamen. Haar uitspraak, zoals reeds genoemd, opent wegen voor elke spirituele zoeker van welke traditie dan ook. En is de sufi trail geen uitstekende gelegenheid om het eigen spirituele leven te verdiepen door lessen van andere tradities ? Nu nog wachten op een vaccin om de tocht aan te vatten.
Marcel Schuurmans
Recente reacties