Odile Keulers vertelt

Mijn naam is Odile Keulers (1957).

In 1991 was ik voor het eerst in Istanbul. Ik vond het een prachtstad met een enorme geschiedenis. Alleen al die militairen met mitrailleurs op iedere straathoek tot in de bazaar, dat vond ik minder.

In 2006 gestart met wandelen van het Oeverloperpad met aansluitend het Lingepad, hier in Nederland. Tegenwoordig zijn beide paden met elkaar verknoopt tot het Grote Rivierenpad. In de wandelgids ontdekte ik dat deze paden onderdeel waren van de E-8 van West-Ierland naar Istanbul.

Wow… dát wilde ik gaan doen. Ieder jaar een etappe.

Inmiddels is door de Stichting Sultan Trail de wandel- én fietsroute ontwikkeld, van Wenen naar Istanbul. En door de Stichting Sufi Trail is nu ook al de wandel- én fietsroute van Istanbul naar Konya ontwikkeld!

In 2019 hebben Christiaan Minderhoud en ik van Belgrado naar Istanbul gefietst. Het plan was dat we in april-mei 2020 met de fiets van Istanbul naar Konya zouden gaan. De goed gedocumenteerde fietsroute werd, voor ons precies op tijd, in maart 2020 gepubliceerd. Christiaan en ik hadden de route ook al een paar keer met Iris en Sedat besproken. Maar helaas, de coronacrisis liet ons vertrek niet toe.

De crisis maakte me duidelijk dat ik ervoor moest zorgen gezond en fit te blijven. Gelukkig kan dat heel goed in Nederland. Er zijn zoveel wandel-, fiets- en andere sportmogelijkheden.

In oktober 2020 sloot ik mij aan bij Sedat en Iris op het Nederlandse Sufipad: zij hadden al een traditie om eenmaal in de twee maanden de Drie Bronnentocht bij Heiloo te lopen. Het pad is formeel uitgeroepen tot de eerste en langste Sufi Trail in Nederland. Sinds najaar 2020, mede door de beperkingen van de corona-richtlijnen, lopen iedere zaterdag, maar ook op andere dagen, groepjes of individuele wandelaars het pad.

Van oudsher hebben vele pelgrims in en naar deze streek gelopen.

De Sufi Trail ofwel de Heiloo & Egmond Pelgrimsroute in Noord-Holland is maar liefst 904 km. Je gaat langs drie kloosters, twee labyrinten, een grafheuvel/ Paalcirkel of de Woodhedge van Heiloo, Het Heilige bos en langs drie bronnen. Het is de bedoeling dat je de 23-25 km van de route veertig keer loopt. Dat mag rechtsom, linksom of je start willekeurig ergens op het pad en maakt van daaruit de ronde. Zo gaat dat met Pelgrimspaden: je loopt het pad, kunt teruglopen en weer opnieuw beginnen en weer opnieuw. Dat principe, heb ik begrepen, hoort bij pelgrimspaden. Doordat je de route steeds beter leert kennen, ontstaat meer en meer ruimte en aandacht voor de reflectie.

Er worden ook variaties op de route gelopen, maar wel elke keer langs de drie Bronnen:

1. de Willibrordusput bij de Witte Kerk in Heiloo;

2. De Adelbertusput op de Adelbertusakker, vlakbij de Abdij van Egmond(-Binnen);

3. De Runxput bij de Grote Kapel Onze Lieve Vrouw ter Nood, tussen Limmen en Heiloo.

Het weer is iedere keer anders, je kunt het pad alleen of samen met anderen lopen.

Grappig, ik merk dat ik de route steeds mooier vind naarmate ik het vaker loop. Onderweg zijn er stempelposten, en zo waar, je wordt fanatiek stempel-verzamelaar!

In het stempelboekje dat je van de Stichting Sufi Trail krijgt, staat (het ontstaan van) de Drie Bronnen Pelgrims Route beschreven en heb je voor iedere dag dat je de trail loopt twee pagina’s: met informatie en ruimte voor de stempels en voor je reflecties.

We hebben het vaak over het ontwikkelen van wandelpaden, de voortgang, de variaties en natuurlijk hoe er vertragingen ontstaan, bijvoorbeeld door corona en hoe daarop te anticiperen…

Ik kijk er naar uit weer op de fiets vanuit Istanbul te vertrekken en in Konya aan te komen. Het fietsen, de mensen die je ontmoet, situaties waarin je verzeild raakt en de talrijke moskeetjes onderweg: ik heb er al héél véél op de kaart langs de route gemarkeerd zien staan!

Een leuke uitdaging, ook in de wetenschap dat Iris en Sedat, de Stichting, hierna nog andere plannen hebben …